“O legado extraterrestre” é unha provocadora e irreverente micronovela psychobilly escrita por Alberte Momán, que combina ciencia ficción, erotismo, crítica social e estética punk nunha narración chea de humor ácido e transgresión. A obra mestura elementos propios do cómic, a serie B e a contracultura para construír unha historia aparentemente disparatada, pero fondamente política e contestataria.
A trama parte dun accidente de tráfico protagonizado por Penélope, unha condutora nocturna que atropela unha misteriosa muller chamada Circe. A partir dese encontro fortuíto, a novela mergúllase nunha espiral de situacións estrañas, diálogos cargados de dobres sentidos e escenas sexualmente explícitas. Pronto descubrimos que Circe é unha alieníxena procedente do planeta Termodonte, onde habita unha especie chamada as superclitorianas: mulleres que, tras séculos de opresión patriarcal, desenvolveron un clítoris sobredimensionado como símbolo de poder sexual e político.
A novela transita por espazos tan recoñecibles como hoteis de estrada, bares decadentes e rúas nocturnas, nos que se representan situacións de abuso, resistencia e subversión dos roles tradicionais. Penélope, inicialmente reticente, vese progresivamente fascinada por Circe, tanto pola súa forza física como pola súa capacidade de curación, a súa independencia e o seu discurso liberador. Entre elas desenvólvese unha relación que evoluciona do estrañamento á complicidade emocional e física.
O estilo de Momán é directo, cargado de imaxes viscerais e metáforas sexuais que rompen tabús e cuestionan normas establecidas. A narrativa emprega unha linguaxe descarnada e visualmente impactante, mesturando referencias musicais (como The Meteors), iconografía pulp e un humor escatolóxico con intencións claramente subversivas. O erotismo explícito da novela non busca só a provocación senón que funciona como mecanismo de empoderamento e reversión dos estereotipos de xénero.
Un dos grandes acertos da obra é a súa capacidade para caricaturizar e desmontar os mitos do heroe masculino, representado aquí por Klark (evidente parodia de Superman), que acaba humillado e ridiculizado tras ser vencido física e simbolicamente por Circe. Esta escena funciona como alegoría da caída do patriarcado tradicional fronte ao avance de novas formas de entender o corpo, o pracer e a relación entre os sexos.
Malia o seu ton gamberro e desacougado, a novela non renuncia a momentos de tenrura e introspección. As confesións das protagonistas sobre as súas experiencias pasadas, o amor romántico ou a opresión das relacións convencionais achegan unha dimensión humana e reflexiva ao relato.
En resumo, O legado extraterrestre é unha proposta literaria atrevida, feminista e punk, que fai do exceso e da parodia unha ferramenta de crítica feroz ao patriarcado e aos seus símbolos. Unha obra que mestura risa, pracer e furia política cun estilo único e sen concesións.